Gönül sohbet ister

Gönül sohbet ister

Gönül Sohbet ister

Hasbihal edip konuşmak muradım,
Gönül sohbet ister sözler bahane.
Dosta doğru giderim adım adım,
Gönül sohbet ister sözler bahane.

Gönül sohbet ister sevdiği kimseyi seçer,
Kul sevmediği adamı es geçer.
Seven derdini sevdiğine açar,
Gönül sohbet ister sözler bahane.

Söylediğim sözü bir kenara koy,
Sevgi ile alıp gönüllere yay.
Gönül dosttan ne kahve ister ne çay?
Gönül sohbet ister sözler bahane.

Dostu olan dost kıymetini bilir,
Gönül dostun yanında huzur bulur.
İnsan sohbet ile bahtiyar olur,
Gönül sohbet ister sözler bahane.

Yusuf görgülü insan az konuşur,
İnsanlar doğru söyler öz konuşur.
Sözün bittiği yerde göz konuşur,
Gönül sohbet ister sözler bahane.

serin bir yaz akşamında geziyorken bir başıma
yolum düştü bir çıkmaza, bilmiyordum sonu sensin
bir kerecik gördüm seni, neler geldi şu başıma
Gönül sohbet ister , bilemedim yakan sensin

elim kolum bağlanmışım, düşmüşüm çaresiz derde
nere baksam hep sen varsın, sen varsın hep gözlerimde
hem yerdesin hem göktesin, hayalimde; sen dilimde
yaşıyorum sanıyorken; bilemedim hayat sensin

neler çektim bilemezsin; aşk denilen şu acıdan
gece gündüz hep ağladım, görmez gözüm; akan yaştan
bıkmadın mı be hey dünya? her gün acı yaşatmaktan
diye sitem ediyorken; bilemedim acım sensin

cin misin sen, peri misin? kanatsız bir melek misin?
gece gündüz hep peşimde; can alacak ecel misin?
iyi misin kötü müsün, seni hala çözemedim
girmişim bir bataklığa, bilemedim çeken sensin

diyorlar ki mecun düşmüş leyla için koca çöle
bilmiyorlar yaşadığım nesıl bir dert; nasıl çile
gönül suskun bülbül gibi; gelmiyor ki bir kez dile
adım Mecnun değil ise varın bana bir ad verin

Gönül sohbet ister aşk acısı ettiriyor feryad, figan
hayat zindan olmuş bana, gözlerim hep O’nu arar
deli olmuş divaneyim, geziyorum diyar, diyar
adım yunus değil ise; varın bana bir ad verin

Gönül sohbet ister aramızda, kavuşamam biliyorum
gece gündüz hep duamda; bir tek O’nu diliyorum
dilde ismi, elde kazma; boşluklarda geziyorum
adım Ferhat değil ise varın bana bir ad verin

O’na öyle aşığım ki; bilmiyorum nasıl etsem
içmişim ben aşk şarabı; ciğer olmuş kara verem
bitecek mi bilmiyorum. bir gün benim dertli çilem
adım Kerem değil ise varın bana bir ad verin

Gönül sohbet ister: aşk acısı; ettiriyor feryad, figan
göze kara perde iner. hayat olur hepten duman
dalıyorum geçmişime; ağlıyorum zaman, zaman
o ki bende ben değilsem; varın bana bir ad verin

 

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir